Overweging Pasen 2021 Aalten
De partij ‘Jezus leeft’ heeft bij de laatste verkiezingen 5015 stemmen behaald, waarvan 11 in Aalten. Niet zoveel, als je bedenkt dat het de kernboodschap van de christenen is. Jezus leeft! Vandaag vieren we het. Minder uitbundig dan andere jaren, maar vergeleken met vorig jaar al heel wat feestelijker. Maar wat vieren we eigenlijk?
Petrus en Johannes weten het nog niet, op die paniekerige paasmorgen, in de tuin bij het graf. Gewaarschuwd door Maria Magdalena rennen ze naar he graf van Jezus. Er lijkt iets van een wedstrijd plaats te vinden, waarbij de winnaar de verliezer toch voor laat gaan. Een eerste die laatste wordt, en omgekeerd…. Zou je dat al een stukje ‘Jezus leeft’ kunnen noemen? Er gebeurt verder niet zoveel, dat komt pas later, als Maria Magdalena alleen bij het graf achterblijft en iemand ontmoet van wie zij dankt dat het de tuinman is. Pas als die haar bij haar naam aanspreekt, herkent ze hem: ‘Rabboeni, mijn meester!’ Je wordt herkend, iemand weet wie je bent. Zou dat ook een beetje ‘Jezus leeft” kunnen zijn? Wat het voor Petrus is gaan betekenen, horen we in de eerste lezing. Petrus is daar te gast bij een romeins officier, een heiden met zijn gevolg. Op zich was dat al een hele stap, waar hij heel wat drempels voorover moest. Want het was een bezetter, iemand die niet in de God van Israël geloofde, en hoorde bij het leger dat Jezus had gekruisigd. Als je daarbij gezien werd, was je voor je het wist het mikpunt van de trollen en twitteraars van die tijd. Er was een visioen voor nodig om hem zover te krijgen de uitnodiging aan te nemen en zo de kloof tussen jood en niet-jood, tussen ‘wij’ en ‘zij’ te overbruggen. Wilders die bij een Marokkaanse
couscous gaat eten. Zou je dat ook een stukje ‘; Jezus leeft’ kunnen noemen? Petrus typeert Christus als ‘rechter over levenden en doden’. Niet de keizer of landvoogd, niet de kerk of Facebook oordelen over wie je bent, maar Jezus, en daarbij gaat het niet over fouten of afrekening, maar om begrip en nieuwe levenskansen. Als we erin zouden slagen de afrekencultuur waar wij nu midden in zitten wat te verzachten, zouden de tegenstellingen in ons land kleiner kunnen worden bijvoorbeeld in de politiek. Zou je dat ook niet een beetje ‘Jezus leeft’ kunnen noemen? Paulus raadt ons aan te zoeken naar wat van boven is, wat van God komt. Want na Pasen zitten we niet meer vast aan het platvloerse, dat wat ons bindt en verslaaft en klein houdt.. We zijn bevrijd van wat ons belemmert te worden wie we kunnen zijn: afkomst, geslacht, gender, de wijk waarin je woont: alles waarom we elkaar en onszelf in hokjes en patronen vastzetten, het doet er niet meer toe. Maar wie in hokjes denkt, wordt nooit een vrij mens. Waar dat allemaal gebeurt, dáár kun je zeggen dat Jezus leeft. Maar we zien tegelijk dat om al die zaken er nog steeds mensen sterven en elkaar het leven moeilijk of onmogelijk maken: Myanmar, China, met de Oeigoeren en Hong Kong, zoveel andere plaatsen. Dat staat mij ook zo tegen in het identiteitspolitiek, waarbij juist de nadruk wordt gelegd op wat ons van de ander onderscheidt. In het verhaal van Jezus doen de verschillen er niet meer toe, hij overstijgt ze allemaal. We mogen ze loslaten, als ze onze vrijheid en groei en die van anderen belemmeren. En waar dat gebeurt, waar ruimte ontstaat, gebeurt daar ook niet een beetje Pasen? Als Maria Magdalena Jezus ziet, wil ze hem vasthouden, maar hij trekt zich terug. Houd mij niet vast, raak mij niet aan. Leg geen beslag op mij, probeer me niet in jouw straatje te persen, zoek het liever in de weg die ik je wijs. Bovendien: voortaan moet je het zelf doen. Het enige wat hij ons laat, is de herinnering, de belofte en de hoop. Daarom is de tuinman mij zo dierbaar. Want een tuinman zaait zaadjes van hoop. En dat vraagt geduld, dat wij steeds minder lijken te hebben. Van jongeren kun je dat verfwachten, maar ook ouderen blijken er steeds mee moeite mee te hebben. Maar een plantje gaat niet sneller groeien, als je er aan gaat trekken. We raken niet eerder uit de crisis, uit welke crisis dan ook, als we te vlug denken dat het over is. Eén zwaluw maakt nog geen zomer, dat laten de mooie dagen van de afgelopen week wel zien. Maar de zwaluw laat wel zien dat er verandering aankomt. En dat geeft hoop, en moed om vol te houden. Jezus heeft in ons, in onze wereld het zaad van het Rijk van God gezaaid: van medemenselijkheid en mededogen, van naastenliefde en onbaatzuchtigheid, van geduld en aandacht voor wat klein en kwetsbaar is. Hij is er aan onderdoor gegaan, als een graankorrel uitgezaaid in de aarde, maar het zaad bleek sterker dan de dood. In de leerlingen bleef de hoop leven en werd vruchtbaar. Het is die hoop die wij hier samen delen, keer op keer, hoop die wij kunnen voeden, telkens als we het een beetje Pasen laten zijn, als we zien hoe en dat Hij leeft als wij net als hij doen en laten. Jezus leeft, waar hij leeft in ons. Als we net als hij licht brengen in het duister en verdriet van anderen. Daar hebben we geen partij voor nodig, alleen een mens die naast ons is. Ik wens ons allen een Zalig Pasen!
